Članovi Planinarskog društva “Klekovača”iz Prijedora uspješno su se popeli prvog avgusta na najviši vrh Turske, Ararat čija je nadmorska visina 5.137 metara.
Organizator i vodič ove ekspedicije Draško Zgodić navodi da je ovo posebno iskustvo i način penjanja sa kojim do sada nisu imali prilike da se susretnu.
“Ararat je specifična planina jer se nalazi na samom istoku Turske, u pograničnoj zoni tako da tamo nije ni moguće penjati se bez lokalnih vodiča. Angažovali smo lokalnu agenciju i njihove vodiče koji su bili zaduženi za neophodnu logistiku i koji su nas vodili od kampa do kampa. Što se tiče našeg uspona sve je prošlo uredno. Bilo je devet članova planinarskog društva koji su krenuli na ekspediciju, od kojih se osam uspješno popelo. Najmlađi član iz naše grupe nažalost nije uspio da se popne na sam vrh ali vjerujem da je stekao jedno sjajno iskustvo za neke buduće planinarske uspone. Pratilo nas je dobro vrijeme i uslovi u tim visinskim kampovima , tako da nije bilo nekih većih problema na samom usponu”, rekao je Zgodić.
Iz „Klekovače“ navode da je bilo neophodno pripremiti se kako fizički, tako i psihički za jedan ovakav specifičan uspon i visinu. Pripreme članova su bile individualne i u kontinuitetu, kako i priliči aktivnim planinarima. “Psihička i fizička priprema su prvenstveno potrebne za jedan ovakav uspon. Svi smo se spremali fizički koliko smo mogli i koliko je to vrijeme dozvoljavalo, a što se tiče psihičke pripreme čovjek zaista mora porazgovarati sam sa sobom i reći sebi da dovoljno to želi i da vjeruje u sebe. Kada se prijeđe određena visina koja postaje neprirodna za naše tijelo dolazi do otežanog kretanja, disanja i javlja se gubitak apetita, koji mogu dovesti do pojave visinske bolesti. Svaka planina na koju idemo ima određeni značaj, ovaj put je uspon bio malo značajniji, jer Ararat je prilično visoka planina i posebni su uslovi samog penjanja, za razliku od drugih planina na kojima smo bili. Svaki planinar nosi svoju opremu uvijek sa sobom, dok su nam tokom ovog uspona dio veoma teške opreme nosili konji. Pored toga, drugačije u odnosu na prethodna iskustva je i to da smo sve vrijeme planinarenja spavali u šatorima”, rekla je član Planinarskog društva “Klekovača” Tanja Timarac.
Temperatura ispod nule kao i razrijeđen vazduh svakako da su bili otežavajući faktori prilikom osvajanja vrha poznatog po Biblijskoj priči o Nojevoj barci. Ipak, u trodnevnom usponu ni to nije uspjelo da omete prijedorske planinare. “Aklimatizacionim usponima uspješno smo savladali ovu ekspediciju. U toku dana penjali smo se na visine po 1.000 metara, a onda smo se spuštali na početne gdje smo i spavali. Tri dana je trajalo penjanje na više i spavanje na nižim nadmorskim visinama, što i jeste karakteristika ekspedicionog pristupa i uspona na takvim visinama. Zahvaljujući takvom tempu skoro pa svi smo uspjeli da se popnemo na sam vrh jer naša pluća su se navikla na klimatske uslove. Bez obzira koliko je čovjek fizički spreman za sam uspon, ako se pluća ne adaptiraju u toku samog uspona sve je uzaludno”, rekao je sekretar Planinarskog društva “Klekovača” Prijedor Marko Sarić.
Pored Draška Zgodić, Tanje Timarac i Marka Sarića, u ekspediciji su učestvovali Luka Derkuća, Bojana Derkuća Bevandić, Siniša Marković, Darko Popović, Nataša Milošević i Milica Bogdanović.
Planinarsko društvo “Klekovača” osnovano je 1953. godine i danas broji oko dvije stotine članova. Jedno je od najtrofejnijih društava u Republici Srpskoj po osvojenim planinskim vrhovima, ekspedicijama, pređenim transverzalama, ali i po najvišim priznanjima Planinarskih saveza bivše Jugoslavije.
Renata Š. Novaković