U Prijedoru je danas u 78. godini života preminuo Vladimir Krčkovski. Vladimir Krčkovski je rođen 1947. godine u Prijedoru, gdje je završio osnovnu školu i gimnaziju. Diplomirao 1972. godine na Filozofskom fakultetu u Sarajevu na Katedri za ruski jezik i književnost. Na institutu „Hercen“ u Sankt Peterburgu završio je 1975. godine program specijalizacije ruskog jezika. Radni vijek je proveo u Rudnicima željezne rude „Ljubija“ i „ArcelorMital Prijedor“, na poslovima prevodioca za ruski jezik i rukovodioca Službe za informativnu, izdavačku i grafičku djelatnost.
Bio je saradnik i urednik sljedećih listova: „Naši dani“, list Saveza studenata BiH, „Ljubijski rudar“ i „Informacije“, glasila RŽR „Ljubija“, „Kozarski vjesnik“ Prijedor, „Nova krila“, list V i PVO VRS, „Humanost“, list Crvenog krsta Republike Srpske, časopisa „Tradicija“ i drugih.
Kao predsjednik „Kluba mladih pisaca Prijedor“, Vladimir Krčkovski je 1964. godine bio predsjednik inicijativnog i organizacionog odbora Skupa mladih pisaca Bosne i Hercegovine „Kozara 64“. Susreti su, u tom obliku, održavani do 1978. godine, a zatim su prerasli u jugoslovensku književnu manifestaciju „Književni susreti na Kozari“. Danas je to najveća i najznačajnija kulturna manifestacija u našem gradu. Bio je član organizacionog odbora Susreta, a ispred RŽR „Ljubija“ je bio član žirija za dodjelu Književne nagrade „Skender Kulenović“. Kao doprinos popularizaciji i održavanju Književnih susreta na Kozari, RŽR „Ljubija“ je izdavala književni časopis posvećen Susretima, a izlazio je u tiražu od više hiljada primjeraka. Urednik ovog časopisa je bio Vladimir Krčkovski. 2019 godine, Vladimir Krčkovski je priredio knjigu „U srcu Kozara“, posvećenu održanim prvim književnim susretima, a promocija ove knjige je održana u okviru Književnih susreta na Kozari 2019. godine, u okviru večeri „Crtice iz prošlosti“, na kojoj su učestvovalo šest živih učesnika prvih književnih susreta, među kojima neki od velikana pisane riječi i poznatih književnika. 2024. godine, povodom 65 godina održavanja prvih susreta na Kozari, svoja sjećanja na te dane ponovo su evocirali neki od tadašnjih mladih pisaca, a Vladimir Krčkovski je bio istaknuti član u obilježavanju ovog jubileja, govoreći, kao u Pozorištu, tako i na Paležu, na mjestu gdje je Skender prvi put govorio stihove svoje poeme „Stojanka majka knežopoljka“.
Vladimir Krčkovski je autor i koautor više knjiga i monografija, među kojima su „U službi čovjeka“, priručnik za Crveni krst, „Sto godina RŽR „Ljubija“ Prijedor“, „50 godina aerokluba Prijedor“, „100 godina Osnovne škole u Lamovitoj“, „90 godina sindikalne organizacije RŽR „Ljubija“ Prijedor“, „Proljeće će doći“, „S Jesenjinom u srcu“. Urednik je i recenzent brojnih knjiga u izdanju RŽR „Ljubija“ i drugih izdavačkih kuća. Posebnu pažnju zauzima izdavanje njegovog prevoda romana „Generalisimus Suvorov“, što je izazvalo veliku pažnju u čitalačkim krugovima. To je prvi prevod ovog veoma poznatog i popularnog romana na srpski jezik. Promocija ovog romana je održana u više gradova Repblike Srpske i Srbije, poput Prijedora, Banjaluke, Gradiške, Istočnog Sarajeva, Beograda, Novog Sada itd.
Kao istaknut kulturni radnik, jedno vrijeme i predsjednik kulturno-prosvjetne zajednice, Vladimir Krčkovski je bio predsjednik RKUD „Mladen Stojanović“ (kasnije SKUD „Dr Mladen Stojanović“) više mandata, u nekoliko navrata u ukupnom trajanju od 20 godina. Za vrijeme njegovog predsjednikovanja društvo je nekoliko puta doživjelo najljepše trenutke i blistave momente svog postojanja. Jedan od takvih slučajeva je proslava 100 godina horskog pjevanja u Prijedoru i 40 godina rada društva „Mladen Stojanović“, 1985. godine. Tom prilikom je obnovljena i potpuno renovirana zgrada koju je društvo, zahvaljujući između ostalih i Vladimiru, dobilo na trajno korištenje, a istom prilikom je izdana i monografija „100 godina horskog pjevanja i 40 godina RKUD Mladen Stojanović“, a jedan od autora ove knjige je Vladimir Krčkovski. Drugi slučaj je iz novije istorije kada je zahvaljujući aktivnosti i upornosti Vladimira Krčkovskog SKUD „Dr Mladen Stojanović“ pristupilo CIOF- u BiH, gdje je Vladimir obavljao funkciju delegata u Skupšini CIOF- a, ispred udruženja koje je predstavljao. Zahvaljujući tome, ali i dodatnom angažmanu Vladimira Krčkovskog, članovi društva su obišli mnoge atraktivne destinacije kao što su Rusija, Bjelorusija, Turska, Bugarska, Grčka, Italija, Francuska, Belgija, Portugal i druge. Isto tako, jedan je od pokretača mnogih manifestacija u organizaciji ovog društva, koje i dan danas žive i koje se održavaju u našem gradu, na zadovoljstvo velikog broja naših sugrađana.
U svom radnom vijeku kulturnog radnika ostvario je kontakte i saradnju sa mnogim udruženjima u zemlji i inostranstvu na koji način je omogućio dolazak mnogih umjetnika u naš grad, ali i odlazak velikog broja udruženja iz našeg grada u mnoge zemlje svijeta. Nekoliko godina je bio urednik i autor radio emisija na Radio Prijedoru (emisija „Crveni krst na radio talasima“) i na Radiju Republike Srpske (emisija o nacionalnim manjinama).
Kao veliki humanista, Vladimir je član Crvenog krsta Republike Srpske, ne samo kao urednik lista „Humanost“ već kao vrlo aktivan član i potpredsjednik Skupštine OO CK Prijedor, u više mandata. Obavljao je funkciju sekretara konzulata Prve dječije ambasade. Aktivno je učestvovao u dovođenju djece na područje opštine Prijedor iz tadašnjeg Sovjetskog Saveza, iz područja koje je najdirektnije bilo pogođeno velikom havarijom u nuklearnoj elektrani u Černobilu. Sličan scenario se ponovio i 1999. godine, kada su na područje naše opštine dolazila djeca iz bratskog grada Pančeva, nakon bombardovanja tadašnje SR Jugoslavije.
Jedan je od osnivača „Udruženja za očuvanje tradicije“, predsjednik Skupštine ovog udruženja, rukovodilac odsjeka izdavaštva i publikovanja. Udruženje je objavilo Vladimirove knjige „Generalisimus Suvorov“ (prevod), „U srcu Kozara“, „Dajte mi otadžbinu moju“ (prevod), kao i dva broja časopisa „Tradicije“ čiji je urednik bio Vladimir. Ostalo je nekoliko neobjavljenih djela poput „Monografije Kola srpskih sestara“ čiji tekst je doveden do samog kraja, zatim nekoliko prevoda dječijih bajki („Krtica“, „Čarobne suze“, itd.), a posljednji Vladimirov angažman se odnosio na pripremu teksta za knjigu o 140 godina od osnivanja i 25 godina od obnove rada SPD „Vila“.
Iza Vladimira je ostala njegova životna saputnica, supruga Dara (Darinka, djevojački Soldo), sin Boris, kćerka Irena, te ostala mnogobrojna rodbina, saradnici i prijatelji.
Sahrana Vladimira Krčkovskog obaviće se u petak, 10.1.2025. godine, na groblju u Trnopolju, u 14:30. Komemoracija povodom smrti Vladimira Krčkovskog obaviće se u sali Direkcije Rudnika, u petak, 10.1.2025. godine, sa početkom od 12 časova.
Udruženje za očuvanje tradicije Prijedor